MAG – polski pistolet samopowtarzalny kalibru 9 mm, na nabój 9 x 19 mm Parabellum skonstruowany przez Mariana Gryszkiewicza. Produkowano wersje MAG-95 i MAG-98. Skrót MAG pochodzi od pierwszych liter imienia i nazwiska jego konstruktora, natomiast liczba 95 określa rok, w którym było przewidywane całkowite zakończenie prac nad prototypem.
Na początku 1993 roku rozpoczęto w Zakładach Metalowych „Łucznik” (obecnie Fabryka Broni „Łucznik”) prace nad nowym pistoletem, przeznaczonym przede wszystkim dla wojska i służb mundurowych, zastępującym przestarzałe P‑64 i P‑83. W przeciwieństwie do poprzedników, pistolet miał strzelać standardowym w NATO nabojem 9 x 19 mm Parabellum. Ponieważ wojsko nie opracowało wówczas jeszcze założeń taktyczno-technicznych (ZTT) nowego pistoletu, założenia takie opracowano w marcu 1993 w fabryce[1] i postanowiono zbudować klasyczną konstrukcję, opartą na najlepszych wzorach zagranicznych. Projekt MAG-95 przygotował zespół pod kierunkiem inż. Mariana Gryszkiewicza. Pod koniec 1993 roku były gotowe dwa prototypy nowego pistoletu. W 1994 roku trwały próby nowej broni. W następnym roku wyprodukowano partię próbną nowej broni (20 egzemplarzy). W 1995 roku broń przedstawiono do badań prowadzonych w ramach konkursu na nowy pistolet dla Wojska Polskiego, gdzie konkurował z WIST-94. Pomimo, że MAG wykazywał lepsze: pewność działania, wytrzymałość konstrukcji oraz zabezpieczenie przed przypadkowym strzałem, został odrzucony, gdyż nie spełniał opracowanych jesienią 1993 przez wojsko założeń taktyczno-technicznych w zakresie maksymalnych wymiarów (190x135x33 mm) i masy (800 g)[1].
Po przegranym konkursie w ZM „Łucznik” opracowaną w 1996 nową lżejszą wersję pistoletu MAG-98, z aluminiowym szkieletem, ale w dalszym ciągu był za ciężki o 75 g i miał za duże wymiary, wobec czego do uzbrojenia wojska został w 1999 przyjęty konkurencyjny WIST. W następnych latach MAG był produkowany w niewielkich ilościach na rynek cywilny, dla Straży Granicznej i Służby Więziennej. Testowany był w Policji, która jednak wybrała pistolety Glock i Walther P‑99. Opracowano wersję do strzelań sportowych MAG-98C (dopuszczoną do strzelań w IPSC w klasie Production) oraz zbudowano małą partię (poniżej 100) pistoletu na rynek amerykański, z 10-nabojowym magazynkiem[1]. Produkcję pistoletu z uwagi na brak zamówień służb mundurowych i niewielki polski rynek cywilny przerwano w pierwszych latach XXI wieku.
