Star B

W latach 20. XIX wie­ku fir­ma Star Bonifacio Echeverria SA roz­po­czę­ła pro­duk­cję kil­ku typów pisto­le­tów. Ich kon­struk­cja była wzo­ro­wa­na na kon­struk­cji pisto­le­tu Colt M1911. Do pod­sta­wo­wych zmian w sto­sun­ku do pier­wo­wzo­ru nale­ża­ło usu­nię­cie bez­piecz­ni­ka chwy­to­we­go, zmia­na kon­struk­cji mecha­ni­zmu spu­sto­we­go (uprosz­cze­nie kształ­tu szy­ny spu­sto­wej), bez­piecz­ni­ka (w pisto­le­tach Star blo­ku­je on kurek), zastą­pie­nie wyrzut­ni­ka wewnętrz­ne­go, zewnętrznym.

Pistolet był pro­du­ko­wa­ny w kil­ku wer­sjach z któ­rych naj­po­pu­lar­niej­szy był Model B kali­bru 9 mm Parabellum. Poza nim pro­du­ko­wa­ne były modele:

A (kali­bru 9 x 23 mm Largo) – prze­zna­czo­ny na rynek hiszpański.
P (kali­bru .45 ACP) – prze­zna­czo­na na eks­port do USA i kra­jów Ameryki Południowej. W związ­ku z zasto­so­wa­niem nabo­ju więk­sze­go kali­bru maga­zy­nek w tej wer­sji zawie­rał 7 naboi.
BM – wer­sja kom­pak­to­wa mode­lu B. Dzięki zasto­so­wa­niu lufy o dłu­go­ści 102 mm dłu­gość pisto­le­tu w tej wer­sji zmniej­szy­ła się do 193 mm.

W małych ilo­ściach pro­du­ko­wa­ne były pisto­le­ty Star wypo­sa­żo­ne w dostaw­ną kolbę-kaburę, oraz pisto­le­ty auto­ma­tycz­ne posia­da­ją­ce moż­li­wość pro­wa­dze­nia ognia seriami.
W cza­sie II woj­ny świa­to­wej pisto­le­ty Star były eks­por­to­wa­ne do wie­lu kra­jów, w tym do Niemiec.
Produkcję pisto­le­tów Model B i ich pochod­nych zakoń­czo­no w 1946 roku po roz­po­czę­ciu pro­duk­cji pisto­le­tu Model B Super o iden­tycz­nym wyglą­dzie zewnętrz­nym, ale odmien­nym mecha­ni­zmie ryglowym.

Star Model B był bro­nią samo­pow­ta­rzal­ną. Zasada dzia­ła­nia opar­ta na krót­kim odrzu­cie lufy. Zamek ryglo­wa­ny przez prze­ko­sze­nie lufy. Przekoszenie lufy powo­do­wał obro­to­wy łącz­nik. Mechanizm spu­sto­wy SA, z kur­ko­wym mecha­ni­zmem ude­rze­nio­wym. Bezpiecznik po lewej stro­nie szkie­le­tu, blo­ku­ją­cy kurek.
Model B był zasi­la­na z wymien­ne­go jed­no­rzę­do­we­go maga­zyn­ka pudeł­ko­we­go o pojem­no­ści 8 naboi, umiesz­czo­ne­go w chwy­cie. Zatrzask maga­zyn­ka znaj­du­je się z boku chwytu.
Lufa gwin­to­wa­na, o czte­rech bruz­dach prawoskrętnych.

Przyrządy celow­ni­cze skła­da­ją się z musz­ki i szczerbinki.

Źródło – wiki­pe­dia