PM-84 P (Glauberyt)

Pistolet maszy­no­wy wz. 1984 Glauberyt, (skrót PM-84) – pol­ski pisto­let maszy­no­wy, pro­du­ko­wa­ny od poło­wy lat 80. XX wie­ku, przez Fabrykę Broni ​„Łucznik” w Radomiu. PM-84 jest samoczynno-samopowtarzalną bro­nią indy­wi­du­al­ną, prze­zna­czo­ną dla załóg wozów bojo­wych, pod­od­dzia­łów zwia­du, służb spe­cjal­nych, poli­cji oraz służb ochro­ny mienia.
Prace nad bro­nią pal­ną ozna­czo­ną kryp­to­ni­mem Glauberyt roz­po­czę­to na począt­ku lat 70. XX w. w trzech nie­za­leż­nie dzia­ła­ją­cych zespo­łach kon­struk­cyj­nych: jeden z Wojskowego Instytutu Technicznego Uzbrojenia w Zielonce oraz dwa z Ośrodka Badawczo-Rozwojowego w Radomiu. Po ana­li­zie porów­naw­czej mode­li pisto­le­tów maszy­no­wych przed­sta­wio­nych przez poszcze­gól­ne zespo­ły, do dal­szych prac zakwa­li­fi­ko­wa­no broń z Ośrodka Badawczo-Rozwojowego powią­za­ne­go z Zakładami Metalowymi Łucznik, ozna­czo­ną począt­ko­wo R‑75‑I, a póź­niej R‑81, skon­stru­owa­ną przez kon­struk­to­rów Ryszarda Chełmickiego, Janusza Chętkiewicza i Stanisława Brixa. W 1981 wypro­du­ko­wa­no par­tię pisto­le­tów masz. R‑81, któ­re pod­da­no bada­niom i pró­bom eks­plo­ata­cyj­nym. Po wpro­wa­dze­niu nie­wiel­kich popra­wek kon­struk­cyj­nych broń zakwa­li­fi­ko­wa­no do pro­duk­cji seryj­nej pod nazwą: 9 mm pisto­let maszy­no­wy wz. 1984 i przy­ję­to do uzbro­je­nia Sił Zbrojnych PRL. Zastąpił wpro­wa­dzo­ny w poło­wie lat 60 XX w. pisto­let maszy­no­wy wz. 1963.

Do 2004 wypro­du­ko­wa­no ok. 50 tysię­cy egzem­pla­rzy pisto­le­tów rodzi­ny PM-84/P i PM-98, uży­wa­nych przez SZ RP, Policję i Straż Graniczną. Oprócz Polski, PM-98 zosta­ły zaku­pio­ne przez Irak (3 tys. sztuk w 2004). źró­dło – Wikipedia