Mosin wz. 1891/30 (pełne oznaczenie 7,62mm karabin wz. 1891/30) to wersja skonstruowana przez Wasilija Diegtariowa, Władymira Fiodorowa oraz Fiodora Tokariewa. Broń wprowadzono do uzbrojenia w 1930r. Karabin posiada lufę o długości 730mm, cylindryczną komorę zamkową (wcześniej stosowano komory zamkowe o kształcie graniastosłupa) oraz mechaniczne przyrządy celownicze składające się z muszki słupkowej w tunelowej osłonie i celownika krzywkowego ze szczerbinką (nastawy od 100m do 2000m co 100m). Mosin 1891/30 charakteryzuje się również mniejszą siłą spustu w porównaniu do poprzednich wersji karabinu. Broń wyposażona jest w zmodyfikowany czworograniasty bagnet kłujący. Mosin wz. 1891/30 był podstawową bronią strzelecką armii radzieckiej. czytaj więcej