Pistolet Beretta 92S

Broń udo­stęp­nio­na dzię­ki uprzej­mo­ści skle­pu www.kwatermistrz.com.pl

Beretta 92 – wło­ski pisto­let samo­pow­ta­rzal­ny. Produkowany w wie­lu wer­sjach róż­nią­cych się kali­brem i wymiarami.

W 1951 roku Beretta roz­po­czę­ła pro­duk­cję pisto­le­tu Model 1951 Brigadier pierw­szy pisto­let Beretty posia­da­ją­cy zamek ryglo­wa­ny. Beretta 951 oka­za­ła się kon­struk­cją uda­ną, przy­ję­tą do uzbro­je­nia przez armię wło­ską, izra­el­ską i egip­ską, ale w latach 70. roz­po­czę­to pra­ce nad jej następ­cą. Początkowo zakła­da­no, że nowy pisto­let Beretty będzie wer­sją Brigadiera wypo­sa­żo­na w maga­zy­nek o więk­szej pojem­no­ści (15 zamiast 8 naboi), szyb­ko jed­nak oka­za­ło się, że zmia­ny są na tyle duże, że moż­na mówić o nowej konstrukcji.

Produkcję nowe­go pisto­le­tu roz­po­czę­to w 1976 roku. Otrzymał on nazwę Beretta 92. Już rok póź­niej powsta­ła nowa wer­sja pisto­le­tu (Beretta 92S) ze skrzy­deł­kiem bez­piecz­ni­ka prze­nie­sio­nym ze szkie­le­tu na zamek.

W 1979 roku w USA roz­po­czął się pro­ces wybo­ru nowe­go pisto­le­tu dla ame­ry­kań­skich sił zbroj­nych. Wśród wyma­gań sta­wia­nych testo­wa­nym kon­struk­cjom było zasto­so­wa­nie obu­stron­nej dźwi­gni bez­piecz­ni­ka. Odpowiedzią Beretty był model 92SB z takim bez­piecz­ni­kiem. Ostatecznie do uzbro­je­nia US Armed Forces został przy­ję­ty jako M9 pisto­let Beretta 92 SB‑F róż­nią­cy się od mode­lu 92SB kształ­tem szkie­le­tu i drob­ny­mi zmia­na­mi mecha­ni­zmów wewnętrznych.

Po zwy­cię­stwie Beretty 92 w kon­kur­sie na nowy pisto­let ame­ry­kań­skich sił zbroj­nych wło­ski pisto­let zaczął się cie­szyć coraz więk­szym zain­te­re­so­wa­niem odbior­ców cywil­nych. Wychodząc naprze­ciw ich ocze­ki­wa­niom Beretta opra­co­wa­ła w latach 80. i 90. XX wie­ku sze­reg wer­sji pisto­le­tu Beretta 92 róż­nią­cych się zasto­so­wa­nym nabo­jem, wymia­ra­mi. Popularności pisto­le­tu nie zaszko­dzi­ły wypad­ki pęka­nia zam­ków zare­je­stro­wa­ne przez żoł­nie­rzy US Navy SEAL. Wskutek zanie­czysz­cze­nia talem sta­li, z któ­rej były wyko­na­ne, zam­ki w kil­ku pisto­le­tach pękły, a ich tyl­ne czę­ści po zsu­nię­ciu się z pro­wad­nic spo­wo­do­wa­ły u strze­la­ją­cych obra­że­nia twa­rzy. Aby zapo­biec takim wypad­kom fir­ma Beretta wpro­wa­dzi­ła mody­fi­ka­cję pro­wad­nic zam­ka i osi kurka.

Jako pierw­sza powsta­ła w 1986 roku kom­pak­to­wa Beretta 98 (i jej odmia­na 99). W 1987 roku na zamó­wie­nie fran­cu­skiej żan­dar­me­rii powsta­ła wer­sja 92G pozba­wio­na bez­piecz­ni­ka nastaw­ne­go. W 1994 roku poja­wi­ła się seria pisto­le­tów wyróż­nio­nych nazwą Brigadier. Były to pisto­le­ty Beretta 92, 96 i 98 wypo­sa­żo­ne we wzmoc­nio­ne zam­ki i nastaw­ne przy­rzą­dy celow­ni­cze, a tak­że seria Stock ze skrzy­deł­kiem bez­piecz­ni­ka ponow­nie prze­nie­sio­nym na szkielet.

W roku 1997 Beretta roz­sze­rzy­ła swo­ja ofer­tę o model 92/96/98 Combat Combo prze­zna­czo­ny do zawo­dów IPSC. Rok póź­niej poja­wi­ły się kom­pak­to­we pisto­le­ty 92 Compact L, oraz 92 Compact L, Typ M.