Nowi członkowie Stowarzyszenia

Miło mi poin­for­mo­wać, że gro­no człon­ków Łódzkiego Stowarzyszenia Kolekcjonerów Broni powo­li lecz suk­ce­syw­nie powięk­sza się.  Mamy też spo­ro zapy­tań i dekla­ra­cje kolej­nych osób chcą­cych przy­stą­pić do nasze­go Stowarzyszenia.

Zapraszamy wszyst­kich zain­te­re­so­wa­nych kolek­cjo­ne­rów bro­ni chcą­cych ubie­gać się o pozwo­le­nie na broń do celów kolek­cjo­ner­skich. Wychodzimy z zało­że­nia, że jeśli decy­du­jesz się wystą­pić o takie pozwo­le­nie to jesteś dosta­tecz­nie zde­cy­do­wa­ny, zde­ter­mi­no­wa­ny i poważ­ny. Jedyny waru­nek jaki musisz speł­nić (poza tym, że jesteś peł­no­let­ni), to wyra­zić chęć przy­stą­pie­nia do nasze­go Stowarzyszenia i speł­nić wymóg for­mal­ny przy­sy­ła­jąc dekla­ra­cję członkowską.

Walther PP

Walther PP
Walther PP

Autorem arty­ku­łu jest Przemysław Konicki, źró­dło www.opisybroni.republika.pl/Walther_PP

Walther PP (Polizeipistole) to nie­miec­ki pisto­let samo­pow­ta­rzal­ny skon­stru­owa­ny w fir­mie Carl Walther Waffenfabrik. Broń skon­stru­owa­no w 1929r. Walther PP dzia­ła na zasa­dzie odrzu­tu zam­ka swo­bod­ne­go, po wystrze­le­niu z maga­zyn­ka ostat­nie­go nabo­ju zamek zatrzy­mu­je się w tyl­nym poło­że­niu. Nie zasto­so­wa­no zewnętrz­nej dźwi­gni zatrza­sku zam­ka, dla­te­go też po wło­że­niu peł­ne­go maga­zyn­ka zwol­nić zamek w przed­nie poło­że­nie moż­na jedy­nie poprzez nie­znacz­ne odcią­gnię­cie zam­ka. Pistolet posia­da owi­nię­tą wokół lufy sprę­ży­nę powrot­ną, występ ogra­ni­cza­ją­cy ruch zam­ka do tyłu znaj­du­je się na kabłą­ku spu­stu. Zastosowano mecha­nizm ude­rze­nio­wy z kur­kiem zewnętrz­nym oraz igli­cą prze­rzu­to­wą, sprę­ży­na ude­rze­nio­wa znaj­du­je się w tyl­nej czę­ści chwy­tu pisto­le­to­we­go. Walther PP to pierw­szy popu­lar­ny pisto­let wypo­sa­żo­ny w mecha­nizm spu­sto­wy z samo­na­pi­na­niem (DA).

Walther P.38

Walther P.38
Walther P.38

Autorem arty­ku­łu jest Przemysław Konicki, źró­dło www.opisybroni.republika.pl/Walther_P38

Walther P.38 to nie­miec­ki pisto­let samo­pow­ta­rzal­ny skon­stru­owa­ny przez Fritza Walthera, Ericha Walthera, Georga Walthera oraz Georga Barthelmesa. Prace nad bro­nią któ­ra mia­ła zastą­pić pisto­let P.08 Parabellum pro­wa­dzo­no od lat 30. w fir­mach Walther oraz Mauser. Początkowo fir­ma Walther ofe­ro­wa­ła pisto­let Walther PP w wer­sji zasi­la­nej nabo­jem 9x17SR mm (.380 ACP), jed­nak został on odrzu­co­ny. Kolejny pisto­let fir­my Walther, pro­to­ty­po­wy Militarpistole (MP I), zasi­la­ny był nabo­jem 9x19mm Parabellum.

Mauser C96

Mauser C96
Mauser C96

Autorem arty­ku­łu jest Przemysław Konicki, źró­dło www.opisybroni.republika.pl/Mauser_C96

Mauser C96 Broomhandle” (kij od mio­tły) to nie­miec­ki pisto­let samo­pow­ta­rzal­ny skon­stru­owa­ny przez Fidela Feederle, Friedricha Feederle oraz Josefa Feederle (bra­cia). Jest to jeden z pierw­szych pisto­le­tów samo­pow­ta­rzal­nych, Mauser C96 to rów­nież pierw­szy pisto­let samo­pow­ta­rzal­ny któ­ry zyskał dużą popu­lar­ność. Produkcję pisto­le­tu roz­po­czę­to w 1897r. Mauser C96 dzia­ła na zasa­dzie krót­kie­go odrzu­tu lufy, ryglo­wa­nie odby­wa się za pomo­cą rygla wachli­we­go. Po wystrze­le­niu z maga­zyn­ka ostat­nie­go nabo­ju zamek zatrzy­mu­je się w tyl­nym położeniu. 

Parabellum

Parabellum w wersji P08 Heerepistole
Parabellum w wer­sji P08 Heerepistole

Autorem arty­ku­łu jest Przemysław Konicki, źró­dło www.opisybroni.republika.pl/P08_Parabellum

Parabellum (zna­ny rów­nież jako Parabelka lub Luger) to nie­miec­ki pisto­let samo­pow­ta­rzal­ny skon­stru­owa­ny pod koniec XIXw przez Georga Lugera na pod­sta­wie pisto­le­tu Borchardt C93. Przed powsta­niem pisto­le­tu Parabellum, Georg Luger zaj­mo­wał się mię­dzy inny­mi pre­zen­to­wa­niem pisto­le­tu Brchardt C93 poza gra­ni­ca­mi Niemiec. Pistolet C93 brał udział mię­dzy inny­mi w kon­kur­sie na pisto­let samo­pow­ta­rzal­ny dla armii szwaj­car­skiej obok pisto­le­tów Mannlicher M94, Bergmann M94, Mauser C96. Pistolet C93 cha­rak­te­ry­zo­wał się według Szwajcarów zbyt dużą masą i dłu­go­ścią, jed­nak mimo tego Hugo Borchardt (kon­struk­tor pisto­le­tu C93) odmó­wił wpro­wa­dze­nia dużych zmian do kon­struk­cji broni. 

TT

TT
TT

Autorem arty­ku­łu jest Przemysław Konicki, źró­dło www.opisybroni.republika.pl/TT

TT (Tulski Tokariewa, zna­ny rów­nież jako Tulska Tokarewka, nato­miast w Polsce jako Tetetka) to radziec­ki pisto­let samo­pow­ta­rzal­ny skon­stru­owa­ny przez Fiodora Wasiliewicza Tokariewa. Broń skon­stru­owa­no na pod­sta­wie Colta M1911, choć pod wzglę­dem wyglą­du pisto­let TT znacz­nie bar­dziej przy­po­mi­na Browninga M1903 (jed­nak znacz­nie się od nie­go róż­ni pod wzglę­dem kon­struk­cyj­nym). Tetetka w 1930r wygra­ła kon­kurs na pisto­let dla armii radziec­kiej, w kon­kur­sie brał rów­nież udział pisto­let TKB-160 skon­stru­owa­ny przez Siergieja Korowina oraz pisto­let skon­stru­owa­ny przez Priłuckiego. 

Vis wz. 35

 Vis wz. 35
Vis wz. 35

Autorem arty­ku­łu jest Przemysław Konicki, źró­dło www.opisybroni.republika.pl/Vis

9mm pisto­let Vis wz. 35 to pol­ski pisto­let samo­pow­ta­rzal­ny skon­stru­owa­ny na począt­ku lat 30. dla Wojska Polskiego. Zazwyczaj przyj­mu­je się że broń skon­stru­ował Piotr Wilniewczyc oraz Jan Skrzypiński, jed­nak z dużym praw­do­po­do­bień­stwem pisto­let został skon­stru­owa­ny przez Jana Skrzypińskiego oraz Feliksa Modzelewskiego. Pod koniec lat 20. pro­wa­dzo­no pra­ce nad wybo­rem pisto­le­tu dla Wojska Polskiego. Początkowo roz­wa­ża­no zakup licen­cji na cze­cho­sło­wac­ki pisto­let CZ 28, póź­niej zde­cy­do­wa­no o wpro­wa­dze­niu do uzbro­je­nia bel­gij­skie­go pisto­le­tu Browning HP. Pistolet Browning HP został w 1929r zatwier­dzo­ny przez Komitet do Spraw Uzbrojenia i Sprzętu, jed­nak osta­tecz­nie przy­ję­to pro­po­zy­cję Piotra Wilniewczyca i Państwowych Wytwórni Uzbrojenia pole­ga­ją­cą na skon­stru­owa­niu pol­skie­go pistoletu. 

Colt M1911

Colt M1911
Colt M1911

Autorem arty­ku­łu jest Przemysław Konicki, źró­dło www.opisybroni.republika.pl/M1911

Colt M1911 (zna­ny rów­nież jako jede­nast­ka, czter­dziest­ka piąt­ka oraz Colt Government) to ame­ry­kań­ski pisto­let samo­pow­ta­rzal­ny skon­stru­owa­ny przez Johna Mosesa Browninga. Pistolet Colt M1911 wywo­dzi się z pisto­le­tu Colt M1905 (rów­nież skon­stru­owa­ny przez Johna Mosesa Browninga). Colt M1905 dzia­ła na zasa­dzie krót­kie­go odrzu­tu lufy, ryglo­wa­nie odby­wa się poprzez prze­ko­sze­nie lufy w płasz­czyź­nie pio­no­wej. Za prze­ko­sze­nie lufy odpo­wia­da­ją dwa rucho­me łącz­ni­ki umiesz­czo­ne pod przed­nią oraz tyl­ną czę­ścią lufy. Pistolet zasi­la­ny jest nabo­jem 11,43x23mm.

Nagant wz. 1895

Nagant wz. 1895
Nagant wz. 1895

Autorem arty­ku­łu jest Przemysław Konicki, źró­dło www.opisybroni.republika.pl/Nagant_1895

Nagant wz. 1895 to bel­gij­ski rewol­wer skon­stru­owa­ny pod koniec XIXw przez Leona Naganta oraz Emila Naganta. Broń bra­ła udział w kon­kur­sie na nowy rewol­wer dla armii rosyj­skiej razem z rewol­we­rem Henri Piepera oraz Siergieja Mosina. Rewolwer Naganta wygrał kon­kurs i został wpro­wa­dzo­ny do uzbro­je­nia armii rosyj­skiej w 1895r jako 3 liniej­nyj rie­wol­wier systie­ma Naganta obraz­ca 1895 goda”, broń była następ­cą rewol­we­ru Smith and Wesoon Model 3 zasi­la­ne­go nabo­jem .44 Russian. Linia to rosyj­ska jed­nost­ka dłu­go­ści wyno­szą­ca 0,1 cala, tak więc 3 linie to kali­ber 7,62mm. Pierwsze rewol­we­ry Naganta dla armii rosyj­skiej pocho­dzi­ły z bel­gij­skich zakła­dów znaj­du­ją­cych się w Liege, od 1898 roz­po­czę­to nato­miast licen­cyj­ną pro­duk­cję rewol­we­ru w rosyj­skich zakła­dach znaj­du­ją­cych się w Tule. Nagant to jedy­ny popu­lar­ny rewol­wer gazosz­czel­ny. Brak prze­dmu­chów pomię­dzy bęben­kiem a lufą w rewol­we­rach tego typu powo­du­je nie­znacz­nie więk­szą pręd­kość począt­ko­wą poci­sku (oko­ło 2 pro­cent), jed­nak rewol­we­ry gazosz­czel­ne cha­rak­te­ry­zu­ją się bar­dziej skom­pli­ko­wa­ną kon­struk­cją od kla­sycz­nych” rewolwerów.